งานที่สอง

งานที่สองนี่หมายถึง ทำงานแรก first job แล้วก็ย้ายงาน 1 ครั้ง นับเป็นงานที่สอง ไม่ใช่ทำสองงานนะ

ตอนนี้ทำงานมาประมาณ 4 ปีแล้ว ทำที่แรกมา 3 ปี ที่ๆ สองอีก 1 ปี ช่วงปีที่ 2-3 จะมีเพื่อนๆ รุ่นๆ เดียวกัน ย้ายงานกันเยอะเลย จนมาถึงปีที่ 4 ตอนนี้บางคนก็ไปมามากกว่า 2 ที่แล้ว ได้คุยเรื่องเลือกงาน ย้ายงานบ่อยช่วงนี้

สาเหตุของการย้ายงาน มีหลายแบบเลย แบ่งเป็นตีมได้ก็ ตันแล้ว, เบื่อแล้ว, ปัญหาเรื่องคน, layoff ประมาณนั้น 3 ปี มันก็อิ่มตัวแหละ ทำงานแรกมาพอเห็นภาพการทำงาน รู้แล้วว่าที่ๆ เหมาะกับเราน่าจะหน้าตาประมาณไหน ก็เริ่มตามหากัน อัพเงินเดือนด้วย หาความก้าวหน้า

บ.ไทย vs บ.ต่างชาติ

ประเด็นที่อยากพูดถึงคือมันมีตีมนึงในการหางาน ว่าต้องการไปบริษัท culture ต่างชาติ No Thai culture บริษัทคนไทย ไม่เอาเลย หรือถ้าไม่ได้ต่างชาติแล้วถึงมาพิจารณา และคนที่อยู่บ.ต่างชาติอยู่แล้ว จะย้ายงาน ก็คือไม่เลย ไม่ไปบ.ไทย

ถามว่าทำไม ทำไมเราถึงอี๋บ.ไทยกันขนาดนั้น ความเห็นเราเราว่า culture ไทย มันมีเรื่องไม่ make senses เยอะ แล้ว value ที่เราให้กับที่ผู้บริหารให้ มันไม่ align กัน อย่างเช่นการออกความเห็นในการทำงาน culture ไทย จะมีความผู้น้อยผู้ใหญ่ ต้องเคารพ ซึ่งไม่ผิดนะ แต่ถ้าพูดออกความเห็นธรรมดาแบบคนทำงานทั่วไป ใน culture ต่างชาติ มันก็ไม่ต้องมาคิดเรื่องนี้ไง แต่ใน culture ไทย มันต้องระวัง อาจจะกระทบกระทั่งได้ ต้องเกรงใจผู้ใหญ่ เกรงใจคนตำแหน่งสูง ต้องระวังเรื่องที่เรานับว่าเป็นปกติการทำงาน

value ที่ไม่ align กัน ก็เช่นการงานทำงานล่วงเวลา บ.ไทยมองว่าทำงานล่วงเวลา = ขยัน กลับก่อนก็โดนมองแรง ชอบไม่มีมารยาทการทำงาน เช่นรบกวนเวลาวันหยุด นัดประชุมดึกๆ อะไรแบบนั้น ในขณะที่บ.ต่างชาติ ทำงานล่วงเวลา = ไม่ควร

เอาจริงๆ ก็ไม่ใช่ว่าบ.ไทยทุกบ.จะเป็น บ.ต่างชาติทุกบ.จะเป็น เชื่อว่าในต่างประเทศเขาก็มีบ.ที่ culture หลากหลายเหมือนกัน แต่ใน landscape งาน software development ในไทย มันประมาณนี้แหละ

อีกสมมุติฐาน อาจจะไม่ใช่เรื่องบ.ไทย บ.ต่างชาติก็ได้นะ อาจจะเป็นที่เจ้าของทุน บ.ไทยส่วนใหญ่ เจ้าของก็อยู่ในบ. ทำงานใกล้ชิด ก็จะมีบทบาทสำคัญกับตัวบริษัทเยอะ อยากปรับบ.ตัวเองให้เป็นดั่งใจ มันเลยเป็นบริษัทของคนๆ นั้น ก็เลยขึ้นอยู่กับตัวเจ้าของ ถ้าบริหารดีก็ดีไป หรือมือยังไม่ถึงมันก็จะออกมาครึ่งๆ กลางๆ ในขณะที่บ.ต่างชาติที่เราพูดถึงกัน มันเป็นบ.ใหญ่ เป็นสาขา Bangkok อะไรงี้ ตัวเจ้าของไม่ได้มาอยู่ตรงนี้ และการที่มันเป็นบ.สาขา แปลว่าบริษัทเขาก็ประสบความสำเร็จมาแล้วระดับนึง เลยมาเปิดสาขาที่นี่ได้ ก็ต้องมีอะไรดีอยู่แหละถึงโตมาได้ culture มันเลยนิ่งกว่า ไม่เคยมีประสบการณ์กับบ.ต่างชาติที่ไซส์เล็กหน่อยในไทยเหมือนกัน ใครมีก็ลองเล่ามาในเมนต์ได้ค่ะ

หรือจะมองเป็น small vs big company ก็ได้นะ บ.ใหญ่กว่า culture มันก็นิ่งกว่า ลงตัวกว่า บ.เล็กก็ยังปรับตัวอยู่

หลังจากงาน 2

หลังจากการนั่งคิด ตกผลึกแล้ว ก็เลยรู้สึกว่างานที่ 2 ที่เรามองหากัน มันจะไปในทางบ.ต่างชาติ บ.ใหญ่ เพราะมันตอบโจทย์กว่า ทำงานสบายกว่า ปวดหัวเรื่องงานมากกว่าเรื่องคน อะไรประมาณนั้น แล้วหลังจากนี้สัก 3-5+ ปี ตอนนั้นมีประสบการณ์รวมสัก 7-9+ ปี ก็อาจจะถึงจุดอิ่มตัวอีกรอบ ตอนนั้นบริษัทเล็ก culture ไทย ก็อาจจะเริ่มตอบโจทย์ คือเรามีความรู้ความสามารถมากพอที่จะกลับไปตรงนั้น เพื่อวางรากฐานระบบงานที่เราเรียนรู้มา สร้างทีมแบบที่เราอยากสร้าง เรียกเงินสูงๆ จากบริษัทเล็ก-กลาง ได้

ขอให้โชคดีบนเส้นทางการทำงานกันนะคะ ได้ทำงานที่ใช่ ใน culture ที่ชอบ 😄

ป.ล. ผู้เขียนทำงานในสาย IT, software development นะคะ